สำหรับผู้ที่มาเยือนลอนดอน มีอะไรต่อมิอะไรอีกหลายอย่างตั้งอยู่ริมแม่น้ำเธมส์ (Thames) แม่น้ำสายหลักของเมืองนี้ ที่คุณน่าจะได้แวะชม

เราจะเริ่มจากต้นน้ำแล้วล่องไปทางปลายน้ำ โดยกลุ่มแรกคือพวกที่อยู่ริมแม่น้ำเทมส์แถวๆ สะพานเวสต์มินสเตอร์ ย่านที่ใครๆ ไปลอนดอนแล้วต้องแวะมา อย่างเช่น

หอนาฬิกาบิ๊กเบนและตึกรัฐสภา

หอนาฬิกาบิ๊กเบน อันนี้แทบไม่ต้องบรรยาย รู้จักกันดีอยู่แล้วว่าเป็นหอนาฬิกาใหญ่ยักษ์ที่กลายเป้นสัญลักษณ์ของเมืองนี้
ตึกรัฐสภา อยู่ริมน้ำติดกับหอนาฬิกาบิ๊กเบนนั่นเอง ตึกใหญ่โตโอ่โถงเลียบขนานไปกับแม่น้ำ มีทั้งห้องประชุมสภาสูง (วุฒิสภา) และสภาล่าง (สภาผู้แทนราษฎร) และที่ทำงานของคณะกรรมาธิการต่างๆ วันไหนมีการประชุมสภาก็จะมีการรักษาความปลอดภัยเข้มงวดมากโดยรอบบริเวณ

มหาวิหารเวสมินสเตอร์ (Westminster Abbey)

มหาวิหารเวสมินสเตอร์ ซึ่งเป็นที่ประกอบพิธีสำคัญต่างๆ เช่น ราชาภิเษก (สวมมงกุฏขึ้นครองราชย์ของกษัตริย์อังกฤษ) ปล. อย่าสับสนอย่าสับสนที่นี่กับวิหาร Westminster Cathedral ซึ่งชื่อคล้ายๆ แถมตั้งอยู่ไม่ไกลกันมาก แต่ดังน้อยกว่า

London’s Eye และ London Aquarium

ชิงช้าสวรรค์ยักษ์ London’s Eye ที่เคยเป็นเจ้าของสถิติสูงที่สุดในโลกมาตั้งแต่ปี 19xx ก่อนจะถูกเบียดตกไปโดย Singapore Flyer ที่สร้างทีหลังโดยตั้งใจให้สูงกว่านิดนึง (แต่ไม่สวยเท่า เพราะดูยังไงตัวกระเช้าก็เป็นแท่งๆ ตันๆ สู้โครงสร้างโค้งมนรูปไข่แบบ London’s Eye ไม่ได้)
London Aquarium อควาเรียมใหญ่ประจำเมือง

อนุสรณ์ The Battle of Britain

อนุสรณ์ The Battle of Britain เป็นกำแพงสัญลักษณ์เพื่อระลึกถึงการต่อสู้อย่ากล้าหาญของกองทัพอากาศ เพื่อปกป้องน่านฟ้าเหนือเกาะอังกฤษจากฝูงบินทิ้งระเบิดของเยอรมันในสงครามโลกครั้งที่สอง อยู่ฝั่งตรงข้ามกับ London’s Eye นั่นเอง

นอกจากนี้ถ้าล่องไปตามแม่น้ำเทมส์อีกระยะหนึ่งก็จะพบกับสิ่งน่าสนใจอีกกลุ่มหนึ่งซึ่งอยู่ติดๆกันหมด ประกอบด้วย

Tate Modern

Tate Modern หอศิลปะร่วมสมัย (แต่ดูยากไปหน่อยสำหรับผม) เดิมเป็นโรงไฟฟ้า เอาเครื่องปั่นไฟและกังหันเทอร์ไบน์ออกไปแล้วทำห้องแสดงนิทรรศการแทน (กว้างดี) เลยเป็นที่มาของชื่อห้องแปลกๆ เก๋ เช่น Turbine Hall ซึ่งเดิมคือบริเวณอาคารที่ติดตั้งตัวใบพัดหรือเทอร์ไบน์ของเครื่องปั่นไฟนั่นเอง

Millennium Bridge และโบสถ์ St. Paul ที่เป็นโดมใหญ่ข้างหลัง

เดินข้ามสะพาน Millennium Bridge สะพานแขวนสำหรับคนเดินข้ามที่ออกแบบในทรงโมเดิร์น เปิดตัวช่วงปี 2000 แต่ตอนแรกมีปัญหาทางเทคนิคนิดหน่อย คือพอคนเดินข้ามก็แกว่งเสียจนคนขยาด ต้องปิดปรับปรุงไป 18 เดือนเพื่อแก้ปัญหาเรื่องสั่นนี้ให้ได้ก่อนจะเปิดใหม่อีกครั้ง
ข้ามสะพานมิลเลนเนียมมาจะเจอกับทางเดินตรงไปยัง โบสถ์เซนต์พอล ( St. Paul’s Cathedral) พอดี โบสถ์นี้เป็นงานออกแบบมาสเตอร์พีซชิ้นหนึ่งของ Sir Christopher Wren สถาปนิกดังในยุคนั้น ซึ่งมีผลงานมากมาย รวมถึงอาคารรัฐสภาอังกฤษและหอนาฬิกาบิ๊กเบนด้วย

หรือถ้าล่องไปทางปลายน้ำน้ำต่อไปอีกช่วงหนึ่งก็จะพบกับกลุ่มที่สามที่อยู่ติดๆ กันหมด เริ่มจาก

Tower of London

Tower of London ปราสาทโบราณและที่เก็บเครื่องยศของกษัตริย์อังกฤษ รวมทั้งมงกุฎซึ่งมีเพชรขนาดใหญ่อันดับสองของโลก แถมด้วยประวัติศาสตร์สยองขวัญฆ่ากันแหลกในปราสาทแห่งนี้เพื่อแย่งราชสมบัติมาตั้งแต่สมัยยุคโบราณ
ตึกรูปไข่ หรือ the gherkin ตั้งอยู่ที่ 30 St. Mary Axe เป็นตึกรูปทรงแปลกตาจนเป็นเอกลักษณ์อย่างหนึ่งของลอนดอนสมัยใหม่ มองเห็นได้จากบริเวณ Tower of London เป็นอาคารสำนักงาน แต่ไม่ได้เปิดให้คนทั่วไปเข้าชม

Tower Bridge

Tower Bridge สะพานแบบมีหอคอยคู่ซึ่งเปิดให้เรือผ่านได้ (เปิดขึ้นสองฝั่งแบบสะพานเปิดธรรมดานี่แหละครับ เมื่อก่อนนี้ผมนึกว่าจะใช้วิธีชักรอกจากหอคอยทั้งสองและยกขึ้นทั้งชิ้นตรงๆ เสียอีก) ซึ่งตั้งอยู่ตรงหน้าหอคอยแห่งลอนดอนนั่นเอง ไฮไลท์อยู่ที่ต้องนั่งลุ้นหาจังหวะถ่ายรูปวว่าเมื่อไหร่จะมีเรือผ่านมาแล้วสะพานจะได้เปิดออก

London City Hall

เดินข้ามสะพาน Tower Bridge มาก็จะพบกับอาคาร ที่ทำการของเมืองลอนดอน (London City Hall) ซึ่งเป็นอาคารกระจกล้วน รูปทรงโค้งแปลกตา ใครอยากจะเข้าไปดูข้างในก็มีส่วนที่เปิดให้เข้าชมได้นะครับ

HMS Belfast

ข้ามสะพานแล้วเดินย้อนมาอีกนิดก็จะถึง เรือรบหลวงเบลฟาสต์ (HMS Belfast) ทั้งนี้ HMS ย่อมาจาก Her Majesty’s Ship หรือที่ทหารเรือไทยเราเรียกเป็น ร.ล. คือ “เรือรบหลวง” นั่นเอง) เป็นเรือพิฆาตที่มีประวัติการรบยาวนานและโชกโชนมาตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่สอง หลังปลดประจำการแล้วได้นำมาจอดโชว์เป็นพิพิธภัณฑ์ลอยน้ำให้เข้าชมภายในได้มาตั้งแต่ปี 1974 นู่น ใครที่ชอบเรื่องเรือและเครื่องยนต์กลไกไม่ควรพลาด เพราะเดินดูได้ทั่วทั้งลำ ตั้งแต่ห้องกัปตันยันห้องเครื่อง ครัว ที่พักลูกเรือ ฯลฯ แสดงความเป็นอยู่ของทหารเรือในสมัยก่อนนั้น เดินจนทั่วใช้เวลาไปสองสามชั่วโมงเอง ^_^

London Bridge

ถ้ายังไม่เลิกเดินต่อไปอีกหน่อยก็จะผ่าน สะพานลอนดอน (London Bridge) สะพานคอนกรีตหน้าตาเรียบๆ ที่สร้างขึ้นแทนสะพานของเดิมอายุ 130 ปีที่ทรุดตัวลง (ที่เพลงเด็กๆร้องกันว่า London Bridge is falling down, falling down… นั่นไงครับ) ซึ่งพอจะรื้อออกก็มีเศรษฐีอเมริกันซื้อขนอิฐแต่ละก้อนส่งไปประกอบใหม่และตั้งไว้ที่เมือง Lake Havasu ในทะเลทรายอริโซนา สะพานลอนดอนอันใหม่นั้นความจริงไม่มีอะไรน่าดูเลย นอกจากชื่อที่สร้างความสับสน เพราะคนมักจะเข้าใจผิดว่า London Bridge คือสะพานอันที่มีหอคอยคู่ที่เห็นในรูปบ่อยๆ มากกว่า เพราะสะพานนั้นอยู่ติดกับ Tower of London ด้วยละกระมัง (เล่ากันว่าคนที่ซื้อสะพานลอนดอนอันเก่าไปเข้าใจผิด คือนึกว่าซื้อ Tower Bridge แต่ไปได้ London Bridge อันเก่าไปแทน อันนี้ฟังไว้เล่นก็แล้วกันครับ คนอังกฤษเค้าไว้แซวพวกเศรษฐีใหม่อย่างอเมริกาที่ไม่ค่อยจะมีของโบราณให้สะสม)

เรือ Golden Hindee

ถัดจาก London Bridge ก็จะมาถึงเรือใบสามเสา Golden Hindee ซึ่งสร้างเลียนแบบเรือโบราณชื่อเดียวกันที่มีชื่อเสียงของ เซอร์ฟรานซิส เดรค (Francis Drake) นักเดินเรือชาวอังกฤษยุคสามสี่ร้อยปีก่อน แต่ลำใหม่นี้มีโอกาสได้เดินทางรอบโลกคิดเป็นระยะไกลกว่าลำเดิมเสียอีก ตอนนี้เอาขึ้นมาจอดโชว์ให้ดูบนฝั่ง (แต่เก็บตังค์)

โรงละครโกลบ (Globe theatre) ของเชคสเปียร์

ใกล้กันก็เป็น โรงละครโกลบ (Globe theatre) ที่สร้างขึ้นในที่เดิมและตามแบบเดิมของโรงละครที่เช็คสเปียร์ใช้เปิดการแสดงบทประพันธ์ใหม่ๆ ในยุคนั้น ซึ่งเป็นโรงละครกึ่งกลางแจ้ง ซึ่งมีหลังคาคลุมเฉพาะตรงเวทีกับที่นั่งผู้ชม

ตึก The Shard Tower ตึกสูงที่สุดในลอนดอน

ตึก The Shard Tower อาคารทรงกรวยหรือปิรามิดแหลมเฟี้ยวที่เป็นเจ้าของสถิติตึกสูงที่สุดของอังกฤษ เปิดเมื่อปี 2016 ที่ผ่านมานี่เอง ชั้นบนมีจุดชมวิวให้ขึ้นไปมองรอบๆ ซึมซับทัศนียภาพของลอนดอนโดยรอบที่มีทั้งเก่าและใหม่ปะปนกัน

ตึก Canada Tower ในเขต Dockland

ใกล้กันก็เป็น โรงละครโกลบ (Globe theatre) ที่สร้างขึ้นในที่เดิมและตามแบบเดิมของโรงละครที่เช็คสเปียร์ใช้เปิดการแสดงบทประพันธ์ใหม่ๆ ในยุคนั้น ซึ่งเป็นโรงละครกึ่งกลางแจ้ง ซึ่งมีหลังคาคลุมเฉพาะตรงเวทีกับที่นั่งผู้ชม

วิทยาลัยราชนาวี

วิทยาลัยราชนาวี เป็นอาคาร…

หอดูดาวกรีนิช และเส้น Prime Meridian

หอดูดาวกรีนิช ตั้งอยู่บนเนินเขาาทางฝั่งใต้ของแม่น้ำเทมส์ ที่นี่เป็นจุดที่เส้น Prime Meridian หรือเส้นลองจิจูด 0 องสาลากผ่าน

_____________________

ร้านหนังสือในลอนดอน

สำหรับใครที่มีโอกาสผ่านไปลอนดอน ถ้าอยากจะเดินร้านหนังสือ แนะนำ 2 ร้านใหญ่ที่อยู่ใจกลางเมืองและเปิดถึงดึก 2-3 ทุ่มเป็นอย่างน้อย นั่นคือ

Waterstone’s เพิ่งปรับปรุงใหม่ จึงมีพื้นที่มากที่สุด มากกว่าแชมป์เดิมคือ Foyles เล็กน้อย แต่ตึกเล็กจึงแบ่งย่อยหลายชั้นกว่า อยู่ใกล้ Piccadilly Circus แค่ไม่กี่ร้อยเมตร (รถใต้ดิน สาย Bakerloo หรือ Piccadilly ลงสถานี Piccadilly Circus) ดูที่ www.waterstones.com

Foyles เคยเป็นร้านหนังสือใหญ่ที่สุดในทวีปยุโรป ไม่แน่ใจว่าปรับปรุงแล้วจะใหญ่พอกับ Wheterstone หรือเปล่า แต่ร้านกว้างน่าเดินกว่า และมีหนังสือคอมพิวเตอร์มากที่สุดในสามร้านนี้ อยู่ถนน Charing Cross (รถใต้ดิน สาย Central หรือ Northern ลงสถานี Tottenham Court Road) ดูที่ www.foyles.col.uk